Μετρό Αιγάλεω

 Με το Μετρό άλλαξε η ζωή μας.

     Προς το καλύτερο.

     Μετά ήρθαν ορισμένοι και αυτό το βήμα προόδου φρόντισαν να μπορούν να το μετατρέψουν σε κόλαση.

     Πριν απ' το Μετρό η συχνότητα διέλευσης λεωφορείων για την Αθήνα ήταν περίπου στα 3 λεπτά. Μου είχε τύχει, βέβαια, να περιμένω και 30, ακόμα και 45 λεπτά. Όμως, γενικά αυτή ήταν η συχνότητα: 3 λεπτά. Άντε 5.

     Κάποια μέρα, κάποιοι φωστήρες, έκαναν το Μετρό Αιγάλεω τερματικό των λεωφορείων εκτός από 2 γραμμές. Την 856 (Αιγάλεω - Δάφνη) και την 813 (Προύσσης - Αβέρωφ). Μέχρι εδώ ακούγεται λογικό.

   Στην πράξη όμως είναι; Προβλέφθηκαν, μετά από τόσο καιρό, οι παρενέργειες ώστε να αντιμετωπισθούν;

     Για να δούμε.

     1) Όταν απεργεί το Μετρό, με πόσα λεωφορεία (γραμμές) πάνε στην Αθήνα οι χιλιάδες επιβάτες; Πάλι με 2 !!! Δεν θα έπρεπε τότε να τροποποιούνται τα δρομολόγια; Ποιος νοιάζεται;

     2) Όταν κατά την διάρκεια μιας, νορμάλ, κατά τα άλλα, ημέρας, κλείσει ο Σταθμός Μετρό του Αιγάλεω - όπως έγινε όταν κάποιος συνάνθρωπός μας έπεσε στις γραμμές - και τα τραίνα αποβιβάζουν στον Ελαιώνα, πως εξυπηρετούνται οι επιβάτες των τραίνων; Ασχολείται κανείς με τον Ιθαγενή;

     3) Γιατί η πιάτσα των ταξί δεν είναι έξω απ' τον Σταθμό, αλλά 100 μέτρα μακριά, στον Εσταυρωμένο; Γιατί έχετε δώσει το φιλέτο στα μηχανάκια; Γιατί κλείνει η Ιερά Οδός απ' τα Ταξί και τα Ι.Χ.; 

     Στην ουσία το Αιγάλεω είναι χωρισμένο στα δυό και πολλοί αναγκάζονται να πηγαίνουν από Λ. Αθηνών και Π. Ράλλη - Θηβών.

     Το Αιγάλεω είναι οι 50 - 60 επαγγελματίες της Ιεράς Οδού (που μπορεί να μην είναι Αιγαλιώτες) ή οι χιλιάδες πολίτες του, που είναι στο περιθώριο;

     Και μια τελευταία ερώτηση: Πλατεία Εσταυρωμένου ονομάζεται ή κάπως αλλιώς η κεντρική πλατεία;