ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ ΟΔΗΓΩΝ - ΤΑΞΙ

ΑΝΤΩΝΗΣ  ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ

ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΣΤΗΣ – ΤΑΞΙ

ΜΕΛΟΣ  Δ.Σ.  ΣΑΤΑ

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ

ΓΙΑ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ  ΟΔΗΓΩΝ – ΤΑΞΙ

ΑΘΗΝΑ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ  1999

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

     Η ποιότητα της υπηρεσίας ταξί και το σφρίγος του κλάδου των ταξί εξαρτώνται, όσο τίποτα, από τους οδηγούς-Ταξί. Για τον λόγο αυτό, αυτοί που κάνουν τους κανονισμούς ταξί πρέπει να καταφέρνουν να εξασφαλίζουν ότι οι οδηγοί ταξί γνωρίζουν την πόλη, συμπεριφέρονται ευγενικά, επικοινωνούν αποτελεσματικά με τους επιβάτες, οδηγούν με ασφάλεια και εξυπηρετούν όλους τους πελάτες και όλους τους προορισμούς.

     Η εκπαίδευση του οδηγού είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για την βελτίωση της ποιότητας του οδηγού. Τους στόχους ενός εκπαιδευτικού προγράμματος τους συμμερίζονται όλες οι πόλεις, ακόμη και αν τα προγράμματα μιάς δεδομένης πόλης πρέπει να προσαρμοστούν στην υποδομή και στις ικανότητες των οδηγών της, στην πολυπλοκότητα του συστήματος των δρόμων της και στις ανάγκες εξυπηρέτησης των επιβατών της.

     Ως εκ τούτου, οι απαιτήσεις της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας για αναβαθμισμένες υπηρεσίες των Ταξί, επιβάλλουν την θέσπιση αναλόγων εκπαιδευτικών προγραμμάτων.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ  ΣΤΗ  2^η  ΕΚΔΟΣΗ

     Οι εισηγήσεις αυτές γράφτηκαν πριν από 13 χρόνια, το 1999. Από τότε συνέβησαν πολλά: Έπαψα να είμαι ιδιοκτήτης ταξί και είμαι πλέον συνταξιούχος. Μπήκαμε στο ευρώ. Δεν υπάρχει πλέον ΤΣΑ. Όλα τα ταξί σήμερα έχουν GPS. Από το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος υπάρχει στάνταρ χρέωση για την Αθήνα. Το δώρο Εορτών (ως πρόσθετη επιβάρυνση για τον επιβάτη) τείνει να εξαλειφθεί. Τα ταξί δίνουν υποχρεωτικά αποδείξεις. Η προμίσθωση γίνεται αλλοιώς. Άλλαξε ο Κανονισμός των ταξί.

     Θα τολμούσα να πω ότι το ΣΑΤΑ και γενικότερα ο κλάδος ακολούθησαν άλλη πορεία απ’ αυτή που περιγράφεται εδώ.

     Πρέπει λοιπόν να εξηγήσουμε τι είναι αυτές οι εισηγήσεις, ακριβώς επειδή προέρχονται από άλλη εποχή.

     Γράφτηκαν για να εκπαιδευτούν εκπαιδευτές οδηγών – Ταξί. Τα μαθήματα γίνανε στον Πειραιά, σε κάποιο ΙΕΚ, και τα παρακολούθησαν περίπου δέκα συνάδελφοι. Η επιλογή όλων μας έγινε από το ΣΑΤΑ.

     Όταν τις έγραφα, αυτό είχα στο μυαλό μου: Πώς να οργανώσει ο εκπαιδευτής τα μαθήματά του και ποιό να είναι το περιεχόμενό τους.

     Όταν έκανα τα μαθήματα, είχα αγωνία για την βάσανο της κριτικής που αναγκαστικά έμπαινα. Με τους συναδέλφους, όμως, τα πήγαμε μια χαρά και τα μαθήματα έτυχαν της αποδοχής τους και στέφθηκαν με επιτυχία.

     Η συνέχεια, όμως, δεν ήταν ανάλογη. Το ΣΑΤΑ που επρόκειτο να δημιουργήσει σχολή οδηγών – Ταξί, στα πρότυπα ωρισμένων Ομοσπονδιών Ταξί  χωρών της Ευρώπης, που είχαμε γνωρίσει στα συνέδρια της CET, και το διεκδικούσαμε σαν αίτημα από το κράτος, παραιτήθηκε απ’ αυτή την φιλοδοξία. Επίσης συνέπεσε με μένα στην συνέχεια να αρρωστήσω σοβαρά και κατά συνέπεια να παροπλιστώ και να αποστασιοποιηθώ. Έτσι τις εισηγήσεις αυτές τις σκέπασε η λήθη. Μέχρι που τυχαία τις ξαναβρήκα και αποφάσισα, εκμεταλλευόμενος την τεχνολογία, να τις “εκδώσω” στο διαδίκτυο.

     Το ερώτημα είναι: Τι αξία μπορούν να έχουν σήμερα;

     Η απάντηση είναι ότι έχουν αξία, κατ’ αρχάς ιστορική, γιατί δίνουν μιά εικόνα κατατοπιστική της κατάστασης του ταξί κατ’ εκείνη την εποχή. Κατά δεύτερον χρηστική, επειδή το πνεύμα τους φρονώ ότι ανταποκρίνεται στις ανάγκες του σήμερα, άρα μπορούν με τις κατάλληλες προσαρμογές να χρησιμοποιηθούν και σήμερα.

     Είναι, τέλος, για να έλθω σε μιά πιό προσωπική προσέγγιση του ζητήματος, ένα χαρακτηριστικό σημείο από το αποτύπωμα που άφησε το πέρασμά μου από τον κλάδο, με τον οποίο συνδέθηκα ως οδηγός και ιδιοκτήτης πάνω από 30 χρόνια και δεν μπορώ να πάψω να σκέπτομαι. Θέλω να ξέρετε ότι για δύο πράγματα είμαι υπερήφανος: Για την οικογένειά μου, την οποία έθρεψε το ταξί, και για το ότι με τις μεταφράσεις μου και τις εκδόσεις, μέσω του ΣΑΤΑ, όπως και τις δημοσιεύσεις σε άλλα έντυπα, έβαλα τις βάσεις να δημιουργηθεί στην Ελλάδα Βιβλιοθήκη – Ταξί.

     Με την ίδια αγωνία που με διακατείχε όταν τις έγραφα και όταν τις παρουσίαζα στο ακροατήριό μου τότε, τις παρουσιάζω και σήμερα σε όλο το ενδιαφερόμενο κοινό, με την ελπίδα να συμβάλλουν σε κάτι για να γυρίσει προς τα μπρός ο τροχός.

Αντώνης  Αρβανίτης

Δεκέμβριος  2012

Η  ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ  ΤΗΣ  ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ  ΜΕ  ΤΑΞΙ

     Ο κλάδος των ταξί παίζει έναν ουσιαστικό ρόλο στην αλυσίδα της αστικής και υπεραστικής μετακίνησης. Ενώ αυτός αποτελεί μια υπηρεσία δημόσιας μεταφοράς, προσιτή οπουδήποτε, σε άμεση διάθεση 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα, είναι επίσης μια υπηρεσία που προσφέρεται από τον ιδιωτικό τομέα.

     Υπάρχουν περίπου 33.000 ταξί στην Ελλάδα κατανεμημένα σε διάφορες διοικητικές μονάδες, από τα οποία 13.317 στην περιοχή της Αθήνας – αναλογία τέσσερα ταξί σε κάθε χίλιους κατοίκους, όταν η αναλογία στο Παρίσι είναι 2.7, στις Βρυξέλλες 1.4, στην Κολωνία και το Λονδίνο 1.

     Τα ταξί στην Αθήνα διανύουν καθημερινά περίπου 4.670.000 χλμ. και πραγματοποιούν περίπου 467.000 μισθώσεις, κατά την διάρκεια των οποίων μεταφέρονται περίπου 700.000 επιβάτες. Κατά μέσον όρο ένα ταξί διανύει 350 χλμ. την ημέρα και πραγματοποιεί 34 μισθώσεις, σε δύο βάρδιες. Υπάρχουν κατά προσέγγιση 23.000 εν ενεργεία οδηγοί ταξί στην Αθήνα, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι και ιδιοκτήτες, οι οποίοι κερδίζουν το κύριο εισόδημά τους από αυτόν τον κλάδο, ο οποίος παράγει έναν ετήσιο κύκλο εργασιών περίπου 14 δισ. δρχ.

     Όμως, η πραγματική σημασία του κλάδου των ταξί σε ένα αποτελεσματικό σύστημα μεταφοράς βρίσκεται πέρα από αυτούς τους αριθμούς. Οι έρευνες πελατών που έχουν γίνει δείχνουν ότι ο κόσμος παίρνει ταξί προς το σπίτι (43,5%), προς την εργασία (14,6%), για κοινωνικές δραστηριότητες – ψυχαγωγία (16,2%), για ατομικές υποθέσεις (9,7%), για λόγους υγείας (3,2%), για το σχολείο (1,6%), για ψώνια (3,2%). Άλλα στοιχεία δείχνουν καθαρά ότι τα ταξί παρέχουν ένα συμπληρωματικό τρόπο μεταφοράς στην Αθήνα. Το 37% όλων των ναυλώσεων εμπεριέχουν μια σχέση με άλλους τρόπους μεταφοράς, όπως την δημόσια αστική συγκοινωνία ή την υπεραστική συγκοινωνία (αεροπλάνο, λεωφορείο, τραίνο). Τέλος, για πολλούς ανθρώπους με περιορισμένη κινητικότητα τα ταξί είναι τα μόνα διαθέσιμα μέσα γι’ αυτούς.

     Οι παραπάνω αριθμοί δίνουν κάποιο δείγμα της αναλογίας της μεταφοράς με ταξί στην Αθήνα. Αλλά, πίσω από τα νούμερα, βρίσκεται η μεγάλη ποικιλία των υπηρεσιών με τις οποίες αυτοί οι μεταφορείς καλύπτουν τις ανάγκες μιας εξ ίσου ανόμοιας πελατείας.

     Ένας επιχειρηματίας που βιάζεται να πάει στο αεροδρόμιο. Στο δρόμο της επιστροφής, ένας τουρίστας που θέλει να δει όλα τα σημαντικά αξιοθέατα στην περιοχή. Ένα άτομο με ειδικές ανάγκες με κατεύθυνση το πανεπιστήμιο. Μια μητέρα με το παιδί της που χρειάζονται να πάνε στο νοσοκομείο. Ένα δέμα να επιδοθεί. Μια ομάδα μαθητών να πάνε σπίτι …

     Τόσοι πολλοί διαφορετικοί πελάτες, όλοι με τις προσωπικές τους ανάγκες.

     Μια άψογη εξυπηρέτηση με ταξί, είναι η άψογη εξυπηρέτηση γα τον κάθε πελάτη. Και μια τέτοια εξυπηρέτηση απαιτεί γνώση, διπλωματία, ψυχολογία, καπατσοσύνη και μια τονωτική δόση αδρεναλίνης.

     Η αυστηρή εφαρμογή των κανονισμών είναι μια ακόμη πλευρά της ικανοποίησης του πελάτη: οι οδηγοί πρέπει να γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους. Στο κάτω – κάτω της γραφής σ’ έναν κλάδο υπηρεσιών, όπως ο κλάδος των ταξί, ποιά είναι η κύρια επένδυση; Τα αυτοκίνητα; Το κέντρο ραδιοεπικοινωνίας; Το ταξίμετρο; Οι άδειες; Τίποτα απ’ αυτά. Είναι το ανθρώπινο κεφάλαιο. Είναι επομένως σημαντικό να διασφαλισθεί ότι οι οδηγοί που μπαίνουν στο επάγγελμα είναι επαρκώς εκπαιδευμένοι για να ικανοποιήσουν άμεσα τις απαιτήσεις μιας αγοράς που μεταβάλλεται και έμμεσα τις δικές τους ανάγκες επιβίωσης.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ:

ΜΙΑ  ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ

     Η επαγγελματική εκπαίδευση των οδηγών – Ταξί και συγκεκριμένα η βελτίωση της ποιότητας της υπηρεσίας και η αναβάθμιση του ρόλου των, είναι πια μια προτεραιότητα και ένας από τους στόχους γι’ αυτό το είδος μεταφοράς.

     Κατά το παρελθόν είχε γίνει μεγάλη προσπάθεια να διασφαλισθεί ότι ο αριθμός των αδειών ταξί ανταποκρινόταν στη ζήτηση. Όλοι οι κλάδοι υπηρεσιών στοχεύουν στο να ικανοποιούν την ζήτηση και να επιφέρουν ένα λογικό κέρδος. Είναι αποδεκτό ότι, το να ικανοποιείς την ζήτηση σημαίνει να προσφέρεις αρκετή υπηρεσία αλλά και να ανταποκρίνεσαι επίσης στις προσδοκίες του πελάτη για την ποιότητα της υπηρεσίας.

 

     Σαφώς τα ταξί είναι μια σημαντική δημόσια υπηρεσία. Η κατάλληλη επαγγελματική εκπαίδευση είναι επομένως αναγκαία για να ικανοποιήσει τις προσδοκίες των χρηστών και να εξασφαλίσει τις σημαντικές υπηρεσίες τις οποίες, ωε γνωστόν, προσφέρει αυτός ο κλάδος.

    

     Το κλειδί για καλή εξυπηρέτηση από τα ταξί βρίσκεται περισσότερο στην ποιότητα των ανθρώπων που οδηγούν τα ταξί, παρά στον αριθμό των ταξί που κυκλοφορούν. Η πείρα, ακόμη, έχει διδάξει να μην βασίζεται κανείς μόνο στην καλή θέληση και στον κοινό νου. Η εκπαίδευση που γίνεται πάνω στην δουλειά, γίνεται κατ’ αρχήν με έξοδα των πελατών εις βάρος τους και κατ’ επέκταση προς ζημία του κλάδου γενικότερα. Η επαγγελματική εκπαίδευση ως εκ τούτου αποτελεί μια προτεραιότητα. Οι οδηγοί – Ταξί του μέλλοντος στα μεγάλα αστικά κέντρα θα πρέπει να αποκτούν τα προσόντα για την εργασία τους πριν ανεβούν στο τιμόνι. Είναι επίσης σημαντικό οι νέοι οδηγοί να γνωρίζουν τι μπορούν να περιμένουν από την δουλειά. Πρέπει να διδαχθούν την επαγγελματική δεοντολογία και τα στάνταρτς της εξυπηρέτησης που ο πελάτης έχει δικαίωμα να περιμένει.

     Η επαγγελματική όμως εκπαίδευση δεν είναι μόνο για τις μελλοντικές γενιές οδηγών: Είναι επίσης και γι’ αυτούς που ήδη ασχολούνται ενεργά και οι οποίοι θέλουν – και πρέπει – να βελτιώσουν τα προσόντα τους και να διευρύνουν την γνώση της εξυπηρέτησης του πελάτη. Οι έμπειροι οδηγοί αν δεν θέλουν να ξεπεραστούν από τους νέους, θα πρέπει και αυτοί να παρακολουθούν σεμινάρια επάρκειας ή να λαμβάνουν συνεχή εκπαίδευση.

     Οι οδηγοί – Ταξί είναι μοναχικοί εργαζόμενοι σε σταθερή επαφή με το κοινό. Μοναχικοί, επειδή δεν έχουν τυποποιημένο τρόπο δουλειάς ή συγκεκριμένο μέρος συνάθροισης.

     Δεν χρειάζονται όμως να ανταλλάσουν ιδέες, πείρα και στήριξη μεταξύ τους;

ΠΕΡΙ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ  ΣΕΜΙΝΑΡΙΩΝ

     Ένα εκπαιδευτικό σεμινάριο θα πρέπει να εξασφαλίζει για τους μελλοντικούς οδηγούς – Ταξί την γνώση να ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΑΞΙ, ότι γνωρίζουν τους ισχύοντες κανονισμούς που φτιάχτηκαν για να προστατεύουν το δημόσιο συμφέρον και, το πιο σημαντικό, ότι συμπεριφέρονται στο κοινό μ’ ένα τρόπο επαγγελματισμού και ευγένειας.

     Την εξειδικευμένη εκπαίδευση επιβάλλει το γεγονός ότι καθώς ο λαός μας γίνεται όλο και πιο μορφωμένος και εκλεπτυσμένος, αυξάνονται οι απαιτήσεις του επιπέδου εξυπηρέτησης.

     Η εκπαίδευση συντελεί στο να εξασφαλιστεί ότι:

1.    Οι κατέχοντες την ειδική άδεια οδηγοί είναι γνώστες συγκεκριμένων καθηκόντων και υποχρεώσεων προς το κοινό που χρησιμοποιεί ταξί όπως αυτά καθορίζονται στις κείμενες διατάξεις, καθώς και των επιπτώσεων της συμπεριφοράς των σε περίπτωση που δεν παρέχουν την επιθυμητή ποιότητα εξυπηρέτησης. Επίσης, ότι αποκτούν τα απαραίτητα προσόντα ώστε να μπορούν να παρέχουν εξυπηρέτηση υψηλού επιπέδου.

2.    Τονίζεται ιδιαίτερα η σπουδαιότητα των καλών δημοσίων σχέσεων και πως μπορεί να επιτευχθεί αυτό, ευαισθητοποιώντας τους εκπαιδευόμενους πάνω στο σημαντικό ρόλο που παίζει ο οδηγός στην παροχή υπηρεσιών στον τοπικό πληθυσμό και τους τουρίστες.

3.    Οι πάντες απολαμβάνουν ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, φύλλου, εθνικότητας, θρησκείας ή εθνικής προέλευσης.

4.    Όλοι οι κατέχοντες την ειδική άδεια έχουν πλήρη γνώση των συντελεστών ταξιμέτρου και αποσκευών.

5.    Ο επιτυχών υποψήφιος θα μπορεί να επιδείξει: α) λεπτομερή γνώση των βασικών αρτηριών μέσα στην πόλη, β) λεπτομερή γνώση των σημαντικωτέρων σημείων επιβίβασης και αποβίβασης μέσα στην πόλη καθώς και των πιο αποτελεσματικών διαδρομών μεταξύ τέτοιων σημείων, γ) γενική γνώση των βασικών οδών στην περιφέρεια και δ) σωστή οδήγηση.

6.    Αυξάνεται, τέλος, το κύρος του κλάδου των ταξί κάνοντας τους οδηγούς υπερήφανους για την εργασία τους.

ΟΦΕΛΕΙΕΣ  ΠΟΥ  ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ  ΑΠΟ  ΤΑ  ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ

     Αυτή η επαγγελματική εκπαίδευση θα αποφέρει διάφορα ωφελήματα.

Ωφελήματα για τον πελάτη:

·       Μία προσωπικού χαρακτήρα αρχική επαφή και εξυπηρέτηση με τον πελάτη.

·       Ευγενική μεταχείριση και αίσθημα ασφάλειας.

·       Υπηρεσίες υψηλής ποιότητας.

Ωφελήματα για τον κλάδο:

·       Καλύτερη προετοιμασία των οδηγών ταξί για εξυπηρέτηση μιας πελατείας που διαρκώς αλλάζει.

·       Μεγαλύτερη ψυχική αντοχή των οδηγών, λόγω των αποκτημένων  γνώσεων και δυνατότητα αντιμετώπισης δυσκόλων καταστάσεων καθώς και του άγχους που δημιουργούνται από την ανεπάρκεια παροχής των αναγκαίων υπηρεσιών.

·       Η επανεκλογή του ταξί από τον πελάτη ως το επιθυμητό μέσο μεταφοράς του, λόγω της βελτιωμένης ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών.

·       Απόκτηση επαγγελματικής πιστοποίησης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα πλαίσια της στρατηγικής μιάς εταιρείας ταξί.

ΒΑΣΙΚΕΣ  ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ  ΓΙΑ  ΕΝΑ  ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟ  ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ

     Για την επίτευξη των παραπάνω προσδιορίζονται τρεις τομείς – κλειδιά, η γνώση των οποίων αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για ένα επιτυχημένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα.

     Αυτοί είναι:

1.    Η εξυπηρέτηση του πελάτη με επαγγελματισμό.

2.    Ο οδηγός και ο νόμος.

3.    Η γνώση της περιοχής.

     Αν σε αυτούς προσθέσουμε ως τέταρτο την Διοίκηση μικρών επιχειρήσεων, θα έχουμε πληρότητα.

Η  γνώση  της  περιοχής

     Είναι πιθανώς το πιο σημαντικό στοιχείο του επαγγέλματος του οδηγού – Ταξί. Εάν δεν γνωρίζει που πηγαίνει δεν θα ικανοποιήσει τον πελάτη του, αλλά και δεν θα μπορεί να βγάλει τα προς το ζην.

     Εκπαιδεύοντας τους οδηγούς – Ταξί στον τομέα της γνώσης της περιοχής θέλουμε οι οδηγοί να γνωρίζουν πως πάνε από το σημείο Α στο σημείο Β από το πιο αποτελεσματικό δρομολόγιο και να έχουν την αυτοπεποίθηση και τις ικανότητες να λειτουργούν σαν πρεσβευτές στις πόλεις τους.

Η  εξυπηρέτηση  του  πελάτη  με  επαγγελματισμό

   

      Η εξυπηρέτηση του πελάτη με επαγγελματισμό δεν ταυτίζεται μόνο με την γνώση του που πας, αλλά σημαίνει ακόμη και το πώς πρέπει να συμπεριφέρεσαι προς τον χρήστη της υπηρεσίας σου ώστε να εξασφαλίσεις με την συμπεριφορά σου, να παραμείνει αυτός ένας επαναλαμβανόμενος χρήστης της υπηρεσίας ταξί.

     Η εξυπηρέτηση του πελάτη με επαγγελματισμό δεν θα επιτρέψει στον οδηγό μόνο να είναι οικονομικά σίγουρος, αλλά θα του εξασφαλίσει και την κοινωνική αναγνώριση που του αξίζει για την παροχή μιας τόσο πολύτιμης υπηρεσίας.

     Επίσης, εξυπηρέτηση με επαγγελματισμό, δεν σημαίνει μόνο το αυτονόητο όπως η τοποθέτηση των αποσκευών στο πορτ – παγκάζ, αλλά να γνωρίζεις πως συμπεριφέρεται και πως αντιδρά ο πελάτης.

Ο  οδηγός  και  ο  νόμος

     Το επόμενο βήμα είναι ο οδηγός και ο νόμος.

     Όπως όλοι γνωρίζουν υπάρχουν αναρίθμητοι κανονισμοί σχετικά με τον κλάδο των ταξί εκτός από τους κανονισμούς λειτουργίας. Ο οδηγός – Ταξί σε καμμιά περίπτωση δεν πρόκειται να μάθει τι σημαίνουν όλες αυτές οι διατάξεις, τα άρθρα, οι παράγραφοι, οι παραπομπές, οι τροποποιήσεις, οι εγκύκλιοι. Παρ’ όλα αυτά είναι αποφασιστικό να γνωρίζουν κάποια βασικά. Να γνωρίζουν τα ορθά και τα μη ορθά. Η εκπαίδευση ενός οδηγού στις διάφορες πλευρές του νόμου μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολη. Αλλά εάν πάρουμε τους τομείς για τους οποίους μιλήσαμε προηγουμένως, την εξυπηρέτηση του πελάτη με Επαγγελματισμό και την γνώση της Περιοχής, μπορούμε πολύ εύκολα να κάνουμε παραπομπή καθ’ ενός απ’ αυτούς σε μια ποικιλία άρθρων στους νόμους και τον κανονισμό που θέτουν συγκεκριμένες απαιτήσεις στον οδηγό – Ταξί.

     Για παράδειγμα, σχετικά με την εξυπηρέτηση του πελάτη με επαγγελματισμό, ο κανονισμός απαιτεί ο οδηγός – Ταξί να μην συμπεριφέρεται με τρόπο ανάρμοστο.

     Ο κανονισμός των Ρ/Τ ακόμη αξιώνει ο οδηγός να είναι αξιόπιστος και να τηρεί τα ραντεβού και τις υποχρεώσεις του με ακρίβεια. Υπάρχουν άρθρα στον κανονισμό που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα σύμφωνα με τα οποία ο οδηγός – Ταξί δεν μπορεί να κάνει διάκριση κατά οιουδήποτε πολίτη και διατάξεις που απαιτούν όπως ο οδηγός – Ταξί παρέχει την υπηρεσία που του ζητήθηκε. Όλα αυτά είναι τομείς που συμπίπτουν με την επαγγελματική εξυπηρέτηση του πελάτη. Συνεπώς, το να κάνουμε αναφορά στις απαιτήσεις του κανονισμού ενώ διδάσκουμε την επαγγελματική εξυπηρέτηση του πελάτη, οι πλευρές των κανονισμών που αναφέρονται σε αυτές θα εξοπλίσουν αναμφίβολα τον οδηγό με μεγαλύτερη δυνατότητα συγκράτησης των γνώσεων που απαιτούνται για να έχει την άδειά του.

     Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για την γνώση της περιοχής καθώς ο κανονισμός απαιτεί ο οδηγός να γνωρίζει πώς να πάρει την πιο σύντομη πορεία. Αυτή είναι αυτονόητη απαίτηση. Όμως, εάν ένας εκπαιδευτικός πρόκειται απλώς να δώσει διεξοδικά εξειδικεύσεις του κανονισμού κατά την διάρκεια μερικών ωρών, οι πιθανότητες είναι ότι οι οδηγοί δεν πρόκειται να τις θυμούνται όταν έρθει η ώρα να βρεθούν αντιμέτωποι με το να πρέπει να εξηγήσουν τις πράξεις τους στον Τροχονόμο ή στο Πειθαρχικό Συμβούλιο.

     Η συμπερίληψη των κανονισμών μέσα στον κορμό αυτών των μεγάλων συνιστωσών θα οδηγήσει όχι μόνο στο να είναι οι οδηγοί μας πιο επαγγελματίες, όχι μόνο να είναι πιο διευθετημένοι και όχι μόνο να έχουν ευρεία γνώση της περιοχής και των αναλόγων κανονισμών αλλά έχοντας οι οδηγοί μας όλες τις αναγκαίες ικανότητες, προσόντα και αυτοπεποίθηση, να ανταγωνιστούν μέσα στον κλάδο που είναι σήμερα εκεί έξω.

     Η έλλειψη ανταγωνιστικότητας εκ μέρους των νέων οδηγών στερεί τα Ρ/Τ από αναρίθμητα νέα μέλη. Η μη επαγγελματική εξυπηρέτηση στρέφει τους χρήστες σε άλλα μέσα εξυπηρέτησης.

ΔΟΜΗ  ΚΑΙ  ΤΕΧΝΙΚΕΣ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ  ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

     Η δομή του εκπαιδευτικού προγράμματος πρέπει να είναι φτιαγμένη εύκαμπτη και πρέπει να συμπεριλαμβάνει την συμμετοχή των μαθητευομένων. Οι παραδοσιακές τεχνικές διδασκαλίας όπου ο εκπαιδευτής στέκεται μπροστά στην τάξη και φλυαρεί ακατάσχετα κάνοντας διάλεξη στους μαθητές για το τι απαιτείται για να είναι οδηγοί – Ταξί, δεν δίνουν στους μαθητευόμενους την δυνατότητα συγκράτησης και κατανόησης του μελλοντικού τους ρόλου.

     Είναι σημαντικό όπως ενεργοποιηθούν οι παρευρισκόμενοι και να διδάσκουν ο ένας τον άλλο. Για να το πετύχουμε αυτό, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα θα πρέπει να είναι δομημένο σε μορφή «εργαστηρίου». Χωρίζοντας την τάξη σε ομάδες εργασίας ή ομάδες μελέτης θα δώσουμε την δυνατότητα στους μαθητές να διδάσκει ο ένας τον άλλο. Σε αυτό το περιβάλλον εργαστηρίου οι συμμετέχοντες θα μπορούν να μαθαίνουν με γρήγορο ρυθμό ενώ την ίδια ώρα θα συγκρατούν περισσότερες πληροφορίες.

     Η διδασκόμενη ύλη είναι δομημένη αλληλοδιαδοχικά. Τα θέματα έχουν να κάνουν:

·       Με τους κανονισμούς λειτουργίας των ταξί, με τους γενικούς κανόνες εμφάνισης και συμπεριφοράς.

·       Με την εκτέλεση των καθηκόντων των οδηγών προς τους πελάτες τους.

·       Με τον κώδικα συναδελφικής αλληλεγγύης, και

·       Με την συνεταιριστική ιδέα.

     Αυτή η προσέγγιση μας επιτρέπει να προσδιορίσουμε τα ποιοτικά πρότυπα και να καθορίσουμε σκοπούς και τρόπους για να ανταποκριθούμε σε αυτά τα πρότυπα.

     Ο αποκλειστικός σκοπός των ερωτηματολογίων που περιλαμβάνονται σε αυτό το σεμινάριο είναι να ενθαρρύνουν την συμμετοχή και να αυξήσουν την αφομοίωση του περιεχομένου.

     Αυτό το εκπαιδευτικό πρόγραμμα προορίζεται για νεοεισερχόμενους στον κλάδο αλλά και για πεπειραμένους οδηγούς ταξί. Σκοπός του είναι να αυξήσει την γνώση των μαθητευομένων και να εξερευνήσει μια πραγματικότητα η οποία είναι μέρος των καθηκόντων όλων όσων εργάζονται στον κλάδο ταξί.

     Με την ολοκλήρωση του σεμιναρίου, του οποίου η διάρκεια είναι 60 ώρες περίπου, κάθε συμμετέχων θα λάβει ένα πιστοποιητικό εκπαίδευσης.

     Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι το σεμινάριο απαιτεί ενεργή και θετική συμμετοχή εκ μέρους των συμμετεχόντων και αυτό ισχύει ιδιαίτερα γι’ αυτήν εδώ την σειρά των μαθημάτων. Ο εκπαιδευτής θα αξιολογήσει το επίπεδο της προσωπικής συμμετοχής στο τέλος με σκοπό την έκδοση του πιστοποιητικού. Ο εκπαιδευτής μπορεί να αρνηθεί την χορήγησή του σε κάποιον του οποίου η συμμετοχή θεωρήθηκε ανεπαρκής.

    

     Η πραγματική εξέταση είναι όταν οι οδηγοί μας αρχίσουν εργασία στην πράξη. Σύντομα θα φανούν οι αντιδράσεις του κοινού. Είναι γεγονός ότι εάν τα μηνύματα είναι αρνητικά, κάτι δεν πάει καλά με το σεμινάριο ή τον τρόπο που διδάχθηκα.

     Είναι σημαντικό να καταμετρήσουμε τη γνώμη που έχει το καταναλωτικό κοινό για την υπηρεσία ταξί που παρέχεται. Για τον σκοπό αυτό θα παρότρυνα σθεναρά όπως κάθε Ρ/Τ, αν όχι κάθε ταξί, έχει μια μικρή καρτέλα αναφοράς η οποία να μπορεί να συμπληρωθεί εύκολα από τον επιβάτη και να προωθηθεί αρμοδίως. Όλη η πληροφόρηση πρέπει να καλωσορίζεται από όλους μας για να αποτιμήσουμε και να προσδιορίσουμε τα επίπεδα εξυπηρέτησης που παρέχονται.

     Αυτό το είδος πληροφόρησης θα μας επιτρέψει να εστιάσουμε σε συγκεκριμένα ισχυρά σημεία και αδυναμίες του κλάδου τ5ων ταξί και να τις διορθώσουμε ή να τις αυξήσουμε κάθε φορά που εκπαιδεύουμε έναν οδηγό – Ταξί.

ΠΕΡΙ  ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ

1.  ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ

    Το κράτος στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει ποιότητα στις παρεχόμενες από το Ταξί υπηρεσίες, θεσπίζει κανονισμούς από την τήρηση των οποίων περιμένει την ανάπτυξη του επαγγελματισμού των οδηγών – Ταξί.

Ο επαγγελματισμός

     Τι είναι αυτό που ονομάζουμε επαγγελματισμό; Αν ανατρέξουμε σε κάποιο λεξικό, θα δούμε ότι προσδιορίζει τον επαγγελματισμό ως την ιδιότητα του επαγγελματία. Το λεξικό εξηγεί ότι οι επαγγελματίες έχουν λάβει ανώτερη εκπαίδευση. Έχουν εξασκήσει έναν ιδιαίτερο τρόπο προσέγγισης της εργασίας. Μπορούμε έτσι να συμπεράνουμε ότι ο επαγγελματισμός στον κλάδο των ταξί θα πρέπει να εξετάζεται σύμφωνα με τα συγκεκριμένα στοιχεία που συγκροτούν την υπηρεσία ταξί.

     Το πρώτο στοιχείο στην υπηρεσία ταξί είναι βέβαια ο οδηγός – Ταξί. Αυτός χειρίζεται τον τρόπο των σχέσεων με τον πελάτη, την γνώση της περιοχής που καλύπτει, τα εργαλεία που χρησιμοποιεί εργαζόμενος και ακόμη τον τρόπο που ντύνεται.

 

     Άλλο σημαντικό στοιχείο είναι το όχημα που χρησιμοποιεί για να εξυπηρετεί τον πελάτη.

     Το αποτέλεσμα, δηλαδή η εξυπηρέτηση που παρέχεται, βασίζεται στο αλληλένδετο αυτών των στοιχείων. Αν το χρησιμοποιήσουμε αυτό στον ορισμό του επαγγελματισμού στον κλάδο των ταξί, μπορούμε να πούμε ότι βασίζεται στην υπηρεσία που παρέχεται συνειδητά όσο το δυνατόν πιο άψογα προς ικανοποίηση των αναγκών των πελατών, λαμβανομένων υπ’ όψιν των πολιτισμικών τους αξιών.

     Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, ας αναρωτηθούμε πως μπορεί ένας οργανισμός που ρυθμίζει με κανονισμούς έναν  κλάδο να παρεμβαίνει όσον αφορά τον επαγγελματισμό αυτού του κλάδου. Δυστυχώς α απάντηση είναι, σχεδόν πάντα, παρέμβαση εν είδει κανονισμών. Οι κανονισμοί στις διάφορες αρμοδιότητες έχουν σχέση με την αναγνώριση των οχημάτων, τον εξοπλισμών τους, την λειτουργία των ταξί, την εξυπηρέτηση των πελατών, το τιμολόγιο κ.λ.π.

     Με τους κανονισμούς επιβάλλονται οι κανόνες του παιχνιδιού. Μπορεί να καταβάλλονται μεγάλες προσπάθειες για να τεθούν σε ισχύ κανονισμοί για να αναπτυχθεί ο επαγγελματισμός αλλά για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός, χρειάζεται η συνεργασία αυτών που παρέχουν την υπηρεσία.

     Ο επαγγελματισμός, ο οποίος είναι συμπεριφορά και εξισώνει τις απαιτήσεις του πελάτη με την υπηρεσία που παρέχεται, είναι κάτι που δεν μπορεί να βρεθεί ποτέ σε νόμο.

     Είναι ελπιδοφόρο που όλο και περισσότερο ζητούνται καλύτερης ποιότητος οχήματα και καλύτεροι οδηγοί (από ξενοδοχεία, τουριστικά γραφεία κ.λ.π.). Αυτό μας ωθεί προς προοδευτική βελτίωση.

     Με άλλα λόγια, όταν η πλευρά της ζήτησης αυξάνει τα στάνταρτς της, η πλευρά της προσφοράς, εν προκειμένω ο κλάδος των ταξί, θα πρέπει να προσαρμοστεί. Τότε ο ρόλος των κανονισμών και αυτών που τους εμπνέονται καταλήγει να βοηθήσουν και να προωθήσουν. Χρειάζεται λοιπόν, η ενθάρρυνση της ανάδυσης των αναγκών του πελάτη και η διοχέτευσή τους προς τον κλάδο.

2.  ΝΑ  ΕΧΟΥΜΕ  Ή  ΝΑ  ΜΗΝ  ΕΧΟΥΜΕ  ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ;

     Να βάζουμε κανονισμούς στην μεταφορά με ταξί;

     Μέχρι ποίου σημείου είναι διαφορετικές οι υπηρεσίες του κλάδου των ταξί από άλλες διαθέσιμες στην ιδιωτική αγορά υπηρεσίες, όπως αυτές που παρέχονται από τα παντοπωλεία, τα εστιατόρια ή τα κομμωτήρια;

     Υπάρχουν δύο σχολές σκέψης σ’ αυτήν την ερώτηση:

·       Σύμφωνα με την πρώτη, οι τοπικές αρχές ή οι κυβερνήσεις δεν παίζουν ρόλο στην προσφορά υπηρεσιών του ιδιωτικού τομέα, και οι δυνάμεις της αγοράς έχουν αφεθεί να ισορροπούν από μόνες τους στην βάση της προσφοράς και της ζήτησης.

·       Η άλλη σχολή πιστεύει ότι οι κυβερνητικές αρχές είναι υποχρεωμένες να παρεμβαίνουν εξ αιτίας αυτού που οι οικονομολόγοι ονομάζουν «ελαττώματα της αγοράς», τα οποία εμποδίζουν την αγορά να πετύχει μιά ισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης.

     Υπάρχουν τρεις παραλλαγές «ελαττωμάτων της αγοράς»: 1) Οι εξωγενείς δυνάμεις, 2) Το δημόσιο συμφέρον, και 3) Η αδυναμία του καταναλωτή.

·       Στην περίπτωση των υπηρεσιών ταξί, παραδείγματα εξωγενών δυνάμεων είναι η κυκλοφοριακή συμφόρηση, η μόλυνση του αέρα, ο συνωστισμός στις πιάτσες και η γενικότερη εικόνα της πόλης.

·       Το δημόσιο συμφέρον περιλαμβάνει την διαθεσιμότητα της υπηρεσίας, την δημόσια ασφάλεια και την εξυπηρέτηση σε μικρού κέρδους περιοχές.

·       Η αδυναμία του καταναλωτή περιλαμβάνει την ανικανότητα να συγκρίνει την ποιότητα της υπηρεσίας και τα κόμιστρα για να πάρει κατατοπισμένη απόφαση, η ανικανότητα να παζαρεύει κόμιστρα και η τρωτότης των ξένων καταναλωτών.

     Είναι γεγονός ότι τα ταξί είναι μιά ζωτική δημόσια υπηρεσία. Είναι βασικό συμπλήρωμα στην ομαλή λειτουργία των υπηρεσιών δημόσιας συγκοινωνίας, είτε είναι αστικές είτε υπεραστικές. Για κάποιες κοινωνικές ομάδες, όπως τα άτομα με ειδικές ανάγκες και οι κάτοικοι αγροτικών περιοχών, είναι το μόνο διαθέσιμο μέσον μεταφοράς. Τα ταξί είναι ακόμη μια υπηρεσία στήριξης για απρόοπτο ταξίδι, για δουλειά ή επείγουσα ανάγκη. Σαν συνέπεια, οι αρχές φέρουν ευθύνη για την διασφάλιση της διαθεσιμότητας και την σωστή λειτουργία αυτής της υπηρεσίας. Πράγματι, λίγες κυβερνητικές αρχές επιθυμούν να επιτρέψουν πλήρη απελευθέρωση της μεταφοράς με ταξί. Ακόμη και οι πιο ριζοσπαστικοί της απελευθέρωσης συνεχίζουν να διατηρούν αξιώσεις για την ασφάλεια του οχήματος ή την επάρκεια του οδηγού.

3. ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΟΙ ΣΚΟΠΟΙ ΤΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΩΝ ΤΑΞΙ ΜΕ  ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ

     Η ρύθμιση με κανονισμούς των ταξί έχει μακρά ιστορία σε όλες τις μεγάλες Δυτικές πόλεις. Οι παρακάτω είναι οι σημαντικότεροι σκοποί που εκ παραδόσεως έγιναν στόχοι των κυβερνητικών αρχών μέσω της ρύθμισης με κανονισμούς των ταξί, κατά σειρά σπουδαιότητος.

     Δημόσια ασφάλεια. Στην επιδίωξη αυτού του στόχου, οι αρχές διασφαλίζουν ότι τα οχήματα είναι σε καλή μηχανική κατάσταση και ότι είναι αποδεκτή η υγεία και η προσωπικότητα των οδηγών τους. Περιλαμβάνονται ακόμη οι απαιτήσεις που αφορούν την ασφαλιστική κάλυψη του οδηγού για την αποζημίωση θυμάτων ατυχημάτων.

     Προστασία καταναλωτή. Ο σκοπός αυτός εμπεριέχει τον καθορισμό των κομίστρων για να εμποδίσουν την κατάχρηση όταν οι πελάτες δεν μπορούν να παζαρέψουν το κόστος της υπηρεσίας και κάνει τα ταξίμετρα υποχρεωτικά για να διασφαλίσει συμμόρφωση με τα κόμιστρα αυτά. Το όνομα του οδηγού και ο αριθμός του οχήματος πρέπει να είναι σε κοινή θέα, ώστε οι πελάτες να μπορούν να παραπονεθούν για παραβάσεις.

     Διαθεσιμότητα της υπηρεσίας. Οι εργαζόμενοι στα ταξί έχουν συγκεκριμένες υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας. Αυτές περιλαμβάνουν διάθεση της υπηρεσίας όλες τις ώρες σε όλες τις περιοχές.

     Ποιότητα της υπηρεσίας. Η πραγματοποίηση αυτού του στόχου, περιλαμβάνει έλεγχο της ποιότητας του οχήματος (συγκεκριμένο τύπο οχήματος, αυστηρούς τεχνικούς ελέγχους, καθαριότητα κ.λ.π.) και της ικανότητας του οδηγού (κάτοχος αδείας, επιδεξιότητα οδήγησης, γνώση της περιοχής, καλοί τρόποι). Οι τοπικές αρχές είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στην σύνδεση μεταξύ της ποιότητας της υπηρεσίας ταξί και της εικόνας και της φήμης της πόλης. Κακής ποιότητος συμπεριφορά προς τους τουρίστες από τους οδηγούς μπορεί να αμαυρώσει το όνομα της πόλης.

     Ήταν οι οργανισμοί με άμεσο ή έμμεσο δεσμό με την τουριστική βιομηχανία αυτοί που έπεισαν τις αρχές να επανακαθιερώσουν τους κανονισμούς ταξί στην Ατλάντα και το Σηάτλ και να πραγματοποιήσουν το πρόγραμμα της επαναγοράς των αδειών ταξί στο Μόντρεαλ.

     Λογική αποδοτικότητα της υπηρεσίας. Οι αρχές ενδιαφέρονται για την αποτροπή του υπερμέτρου ανταγωνισμού μέσα στην ίδια αγορά από την μείωση της αποδοτικότητας και εκ του γεγονότος αυτού την ελάττωση της ποιότητας και της ασφάλειας της υπηρεσίας. Ο στόχος αυτός έχει ανάγκη τον καθορισμό των κομίστρων και τον περιορισμό του αριθμού ταξί.

     Περιορισμένο κυκλοφοριακό και μόλυνση. Μιά πόλη με κυκλοφοριακά προβλήματα ή προβλήματα ρύπων επιθυμεί να αποφύγει έναν υπερβολικό αριθμό οχημάτων στον δρόμο. Για να το πετύχει, μπορεί να εμποδίσει το «ψάρεμα», να καθιερώσει πιάτσες ή ακόμη και να περιορίσει τον αριθμό των ταξί.

4.  ΜΙΚΡΟ  ΙΣΤΟΡΙΚΟ  ΤΩΝ  ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ

     Οι κανονισμοί ταξί έχουν μιά μακρά ιστορία.

     Πρώτος ο Βασιλιάς Κάρολος Α΄ της Αγγλίας βάζει κανονισμούς στα ταξί, όταν το 1635 περιορίζει τον αριθμό των ιππήλατων αμαξών. Τότε δημιουργήθηκε και μιά πιάτσα στο Στραντ (Παραλία Λονδίνου).

     Αν και οι κανονισμοί που διέπουν τις δραστηριότητες των ταξί στην Αγγλία ανάγονται τόσο παλιά όσο το 1635 και χωρίς να παραλείψουμε τον Νόμο του 1831 περί Ιππήλατων Αμαξών προς μίσθωση που κωδικοποίησε πολλούς από τους προηγούμενους κανονισμούς και έδωσε τον πρώτο πλήρη κανονισμό των υπηρεσιών ειδικής μεταφοράς, γενικά ο Νόμος του 1847 περί Διατάξεων Αστυνομίας Πόλεων θεωρείται ως η γέννηση της σύγχρονης κανονιστικής πρακτικής. Σύμφωνα με αυτόν τον νόμο πολλές παραχωρητικές εξουσίες δόθηκαν στους τοπικούς Επιτρόπους περιλαμβανομένου ότι:

    «Οι Επίτροποι δύνανται από καιρού εις καιρόν να δίνουν άδεια για να κάνουν δρομολόγια επί κομίστρω … σε τόσο αριθμό Ιππήλατων Αμαξών … όσον θεωρούν σωστό».

5.  ΟΙ  ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ  ΣΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ

     Η ρύθμιση με κανονισμούς των ταξί στην Ελλάδα δεν είναι ένα τοπικό ζήτημα, αλλά η έκδοση αδειών ταξί είναι κατά πολύ ένα τοπικό θέμα. Αν και ο βασικός νόμος για ολόκληρη την χώρα είναι ενιαίος, οι τοπικές αρχές έχουν πολύ ελευθερία βούλησης στην εφαρμογή του και υπάρχουν μεγάλες διαφορές από περιοχή σε περιοχή.

     Τα ταξί μπορεί να είναι, και συνήθως είναι, αντικείμενο σε πολλά διαφορετικά είδη κανονισμών. Εμπίπτουν σε τρεις κύριες κατηγορίες: ποιότητα, ποσότητα και τιμή.

Η ποιότητα ρυθμίζεται με κανονισμούς:

·       Με την απαίτηση συγκεκριμένων μόνο τύπων οχήματος να χρησιμοποιούνται ως ταξί.

·       Με την επιβολή στα οχήματα ιδιαίτερα αυστηρών ελέγχων κατά συχνά διαστήματα.

·       Απαιτώντας οι ιδιοκτήτες ταξί να έχουν άδεια λειτουργίας, και

·       Απαιτώντας ο οδηγός να έχει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.

     Τα κριτήρια για την παραχώρηση αδειών στους οδηγούς είναι τα παρακάτω:

·       Σωματική υγεία.

·       Διαγωγή.

·       Ικανότητα οδήγησης.

·       Γνώση της περιοχής.

     Στα μάτια των περισσοτέρων ανθρώπων το σημαντικό χαρακτηριστικό της έκδοσης αδειών είναι αυτό της άδειας οδηγού, ο οποίος μπορεί ή όχι να είναι επίσης κάτοχος της άδειας ταξί. Οι αυτοαπασχολούμενοι ιδιοκτήτες – οδηγοί αποτελούν το 85% του στόλου της Αθήνας και μολονότι ακριβή στοιχεία δεν είναι διαθέσιμα, είναι κατανοητό ότι αυτός ο αριθμός είναι υψηλότερος αλλού.

     Σε ολόκληρη την χώρα από την αρμόδια υπηρεσία έκδοσης αδειών ζητείται να εκπληρώνει τον όρο ότι ο υποψήφιος για μιά ειδική άδεια οδηγού ταξί είναι καλής διαγωγής και τα ποινικά μητρώα μπορούν να ελεγχθούν.

     Οι άδειες μπορούν να ανακληθούν στην περίπτωση συγκεκριμένων και αναμφισβήτητων αδικημάτων, ιδιαίτερα αυτών που μπορεί να θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια του επιβάτη – είτε με τις παραβάσεις οδήγησης ή τα αδικήματα βίας ή σεξουαλικής επίθεσης.

     Όλες οι υπηρεσίες έκδοσης αδειών οδηγού ταξί απαιτούν κάποιες ενδείξεις ότι ο υποψήφιος έχει την γνώση της περιοχής στην οποία θα ασκήσει το επάγγελμά του.

     Μιά εισφορά πληρώνεται για κάθε άδεια, αλλά δεν είναι μεγαλύτερη απ’ όσο είναι αναγκαίο για να καλύψει τα έξοδα της υπηρεσίας.

     Η ποσότητα ρυθμίζεται με κανονισμούς, αποφεύγοντας να δίνει περισσότερες από ένα συγκεκριμένο αριθμό αδειών για οχήματα.

     Η τιμή ρυθμίζεται κανονίζοντας το ποσόν που ένα ταξί μπορεί να χρεώνει

·       για μιά μονάδα απόστασης, ή

·       για μιά μονάδα χρόνου, ή

·       για ένα συνδυασμό των δύο.

     Παντού στην επικράτεια τα κόμιστρα των ταξί ελέγχονται. Οι έλεγχοι γίνονται για το μέγιστο κόμιστρο που μπορεί να χρεώνεται.

     Η κυβέρνηση αναθεωρεί τα κόμιστρα συνήθως κάθε χρόνο, χρησιμοποιώντας μιά συνταγή βασισμένη τόσο σε μιά γκάμα ειδικών εξόδων ταξί, όσο και έναν δείκτη εισπράξεων.

     Τα ταξίμετρα απαιτούνται στις περισσότερες, αλλά όχι σε όλες τις περιοχές.

     Στην Αθήνα είναι υποχρεωτικά.

Ο  ΟΔΗΓΟΣ  ΚΑΙ  Ο  ΝΟΜΟΣ

     Όλοι μας έχουμε κάνει χρήση των κίτρινων ταξί, με τα οποία οι αθηναϊκοί δρόμοι φαίνονται να είναι πλημμυρισμένοι. Για τους περισσότερους Αθηναίους, όταν δεν υπάρχει ανάγκη υπάρχουν δεκάδες για να σε πάνε οπουδήποτε, αλλά όταν βιάζεσαι πραγματικά, δεν μπορείς να βρεις κανένα.

    

     Αυτό οφείλεται στο ότι το ταξί είναι φθηνό και έτσι η προσφορά δεν μπορεί να καλύψει την ζήτηση τις ώρες αιχμής.

     Τα ταξί παρέχουν φιλική, γρήγορη, ευπρεπή, αξιόπιστη, από πόρτα σε πόρτα, χαμηλής τιμής, προσωποποιημένη υπηρεσία μεταφοράς που εκτελείται από επαγγελματίες οδηγούς ειδικά για τον σκοπό αυτό εξουσιοδοτημένους με την ειδική άδεια οδήγησης ταξί.

     Τα ταξί υπόκεινται σε κανονισμούς που τίθενται από το υπουργείο Μεταφορών και λειτουργούν σύμφωνα με καθιερωμένα πρότυπα.

·       Τα οχήματα πρέπει να περνάνε κάθε χρόνο από μηχανικό έλεγχο και κάθε έξι μήνες να ανανεώνουν την κάρτα καυσαερίων. Μία ευθύνη που βαρύνει τόσο τον ιδιοκτήτη, όσο και τον οδηγό.

·       Οι οδηγοί πρέπει να περνάνε μιά εξέταση και να έχουν καθαρό ποινικό μητρώο πριν πάρουν την ειδική άδεια. Το καθαρό ποινικό μητρώο χρειάζεται σε κάθε ανανέωση της ειδικής άδειας.

     Υπάρχουν όμως παράπονα. Οι πελάτες μας όλο και έχουν να πουν κάποια «ιστορία ταξί». Πραγματική ή φανταστική δεν έχει σημασία. Τα παράπονα αρχίζουν από απρεπείς οδηγούς και φθάνουν στο υπερβολικό κόμιστρο, την πολλαπλή μίσθωση, τη λοξοδρόμηση… και ο χορός καλά κρατεί.

     Για να είμαστε δίκαιοι με τους οδηγούς ταξί, θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι υπάρχουν κάποιοι πραγματικά καλοί εκεί έξω που είναι αβροί, ευγενικοί ακόμη και πρόσχαροι, που βοηθούν τους πελάτες με τις αποσκευές τους και εξυπηρετούν υπομονετικά όλες τις διαδρομές. Αυτή είναι η γενική εικόνα του κλάδου και οι επιτήδιοι, είναι οι ελάχιστες δυστυχώς εξαιρέσεις που αμαυρώνουν τον κλάδο.

     Εάν μάθουμε καλά και τηρούμε όλα τα βασικά σημεία του κανονισμού που εξετάζονται σ’ αυτό το κεφάλαιο, τουλάχιστον θα ελαχιστοποιήσουμε – σαν κλάδος – εάν δεν εξαλείψουμε, τα σημεία τριβής με το επιβατικό κοινό και τα όργανα ελέγχου, γιατί θα ξέρουμε όχι απλά ΤΙ ζητάνε από εμάς, αλλά ΤΙ είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε.

     Το ότι λέγονται διάφορα για τους οδηγούς ταξί, δημιουργεί τεράστια προβλήματα στη δουλειά μας.

     Η πιο κακοήθης αρνητική κρατούσα άποψη είναι αυτή που αποδίδει χαμηλού ήθους χαρακτήρα στον οδηγό – Ταξί. Αυτή αφανίζει περισσότερο ολοκληρωμένα την εμπιστοσύνη και την κατανόηση του επιβάτη με τον οδηγό και αυξάνει περισσότερο έντονα την αγωνία του επιβάτη (με την πιθανή εξαίρεση ενός πολύ κακού οδηγού).

     Η αντίληψη του «κατεργάρη» είναι πολύ δύσκολο να ανατραπεί. Εάν μόνο το 1% των οδηγών ταξί είναι «χαμηλού ήθους χαρακτήρα», αυτό έχει σαν αποτέλεσμα διακόσιοι με τριακόσιοι οδηγοί – Ταξί να βασανίζουν το κοινό καθημερινά. Αυτό καταλήγει σε περισσότερο από αρκετά επεισόδια για να χρησιμεύσουν ως βορά για τις καθημερινές Ιστορίες Ταξί που τα μέσα ενημέρωσης μπορεί να προτιμήσουν να μεταδώσουν όταν φθάνει μιά μέρα με πληκτικά νέα.

     Δεν υπάρχει λόγος να αρνούμεθα ότι πάντα θα υπάρχουν μερικοί οδηγοί – Ταξί ή ιδιοκτήτες οι οποίοι απλώς δεν ενδιαφέρονται για το ευρύ κοινό, τους άλλους χρήστες του δρόμου, την πόλη τους ή ακόμη και την δουλειά τους – και αυτά τα άτομα πάντα θα έχουν ένα σοβαρό πρόβλημα «συμπεριφοράς». Σ’ αυτά τα άτομα αξίζει να αποβληθούν από τον κλάδο. Ας αρχίσουμε με το να τους βάλουμε στην γωνία με την δική μας σωστή συμπεριφορά και όχι με το να τους μιμούμεθα.

     Όποια κι αν είναι η εξήγηση για την συμπεριφορά κάποιων οδηγών – Ταξί, το γεγονός παραμένει ότι γίνονται παραβιάσεις του νόμου με αντίκτυπο για όλο τον κλάδο. Οι παραβιάσεις είτε διαπιστώνονται από τα εντεταλμένα όργανα της πολιτείας (αστυνομία, μικτά συνεργεία), είτε έρχονται στην επιφάνεια από τις καταγγελίες των πελατών.

     Ας δούμε τι πρέπει να γνωρίζουμε και να προσέχουμε για να εκτελούμε σωστά τα καθήκοντά μας και να αποφεύγουμε τις συνέπειες με την μορφή ποινών.

1.  ΤΑ  ΤΑΞΙ

Χαρακτηριστικά Όργανα και εξαρτήματα

Εξωτερικές Ενδείξεις

     Τα αυτοκίνητα που χρησιμοποιούνται για ταξί πληρούν τις παρακάτω ειδικές προϋποθέσεις:

1.    Διαθέτουν τουλάχιστον 4 κύριες πόρτες.

2.    Έχουν καθίσματα για 4 ή 5 επιβάτες.

3.    Τα νήπια που μεταφέρονται στην αγκαλιά των συνοδών τους στα πίσω καθίσματα, δεν υπολογίζονται ως επιβάτες.

4.    Έχουν κυβισμό μηχανής τα μεν βενζινοκίνητα και υγραεριοκίνητα από 1.400 κυβικά εκατοστά ή 10 ΗΡ μέχρι 2.500 κυβικά εκατοστά. Τα δε πετρελαιοκίνητα από 1.600 κυβικά εκατοστά ή 11 ΗΡ έως 3.000 κυβικά εκατοστά.

     Τα υπόψη κυβικά μηχανής ή οι φορολογήσιμοι ίπποι αφορούν και τα συμβατικής και τα αντιρρυπαντικής τεχνολογίας αυτοκίνητα.

      5. Εξασφαλίζουν τη δυνατότητα μεταφοράς αποσκευών σε ειδικό γι’ αυτό το σκοπό χώρο (πορτ-μπαγκάζ).

      6. Δεν είναι τύπου STATION WAGON.

    

     Τα αυτοκίνητα ταξί, εκτός από τα όργανα και εξαρτήματα που προβλέπονται από τον ΚΟΚ, έχουν επιπλέον τα παρακάτω:

1.    Ταξίμετρο.

2.    Οδηγό δρόμων, πλατειών και χάρτη της περιοχής του Νομού Αττικής.

3.    Πινακίδα με τα στοιχεία του αυτοκινήτου και με τα ισχύοντα τιμολόγια, σε ελληνική και αγγλική γλώσσα.

4.    Κάλυμμα της πινακίδας οροφής. Το κάλυμμα αυτό έχει σχήμα ανάλογο με αυτό της πινακίδας οροφής και είναι κατασκευασμένο από πλαστική ή δερμάτινη ή υφασμάτινη ύλη μαύρου χρώματος.

     Απαγορεύεται η ύπαρξη σχάρας, κοτσαδόρων, εμπορικών διαφημίσεων και οποιουδήποτε άλλου εξαρτήματος ή συσκευής εσωτερικά και εξωτερικά του αυτοκινήτου που δεν προβλέπεται από τον Κανονισμό. Κατ’ εξαίρεση επιτρέπονται:

1.    Οι μουσικές συσκευές.

2.    Οι συσκευές ραδιοεπικοινωνίας, εφόσον έχει δοθεί αρμοδίως άδεια λειτουργίας τους.

     Τα αυτοκίνητα ταξί έχουν τις παρακάτω εξωτερικές ενδείξεις:

1.    Πινακίδα οροφής με την επιγραφή ΤΑΞΙ ή TAXI ή ΡΑΔΙΟΤΑΞΙ ή RADIOTAXI, κατά περίπτωση μόνιμα τοποθετημένη στην οροφή του αυτοκινήτου σε επαφή με αυτήν και όχι πάνω σε πλαίσιο, βραχίονα ή σχάρα.

2.    Ειδική πινακίδα με την επιγραφή ΕΛΕΥΘΕΡΟ, τοποθετημένη στην κάτω δεξιά γωνία του εμπροσθίου ανεμοθώρακα του αυτοκινήτου.

     Τα αυτοκίνητα ταξί έχουν όλα τον ίδιο εξωτερικό χρωματισμό, ο οποίος εν προκειμένω είναι το κίτρινο χρώμα.

2. Ο  ΟΔΗΓΟΣ

     Ο οδηγός ταξί είναι υποχρεωμένος:

1.    Να είναι ευγενικός, πρόθυμος και εξυπηρετικός στον επιβάτη, αλλά και οι επιβάτες πρέπει να είναι ευπρεπείς κατά την διάρκεια της μίσθωσης.

2.    Να είναι ευπρεπής στην εμφάνιση.

3.    Να εκτελεί την φορτοεκφόρτωση των αποσκευών του επιβάτη από και προς το πεζοδρόμιο.

4.    Να χρησιμοποιεί τη συντομότερη διαδρομή για τον προορισμό του επιβάτη, εκτός εάν ο επιβάτης επιλέξει άλλη διαδρομή.

5.    Να μην θέτει σε λειτουργία μουσικές συσκευές ούτε να ανοίγει τα παράθυρα του αυτοκινήτου χωρίς τη συγκατάθεση του επιβάτη. Για το άνοιγμα του παραθύρου του οδηγού δεν απαιτείται η συγκατάθεση του επιβάτη, αλλά και οι επιβάτες πρέπει να μην ανοίγουν τα παράθυρα, χωρίς τη συγκατάθεση του οδηγού.

6.    Να διακόπτει τη λειτουργία του ταξιμέτρου όταν σταματήσει για λόγους που ευθύνεται ο ίδιος (όπως μικροεπισκευές, αλλαγή ελαστικών, ανεφοδιασμό με καύσιμα).

7.    Να παραδίδει στην αστυνομία ή στον κάτοχό του, οποιοδήποτε αντικείμενο, που λησμονήθηκε στο αυτοκίνητο.

8.    Να διαθέτει αρκετή ποσότητα κερμάτων για ακριβή είσπραξη του κομίστρου και να δίνει απόδειξη στον επιβάτη όταν του ζητηθεί. Η δε απόδειξη υποχρεωτικά θα αναγράφει τον αριθμό κυκλοφορίας του οχήματος.

9.    Να παρέχει στον επιβάτη οποιαδήποτε πληροφορία του ζητηθεί για την παρεχόμενη εξυπηρέτηση (όπως κόμιστρο, διαδρομή).

10.Να μεριμνά για την κατάσταση καθαριότητας του αυτοκινήτου τόσο εσωτερικά, όσο και εξωτερικά.

11.Να μην ομιλεί στον επιβάτη για θέματα που δεν είναι απαραίτητα για την παρεχόμενη εξυπηρέτηση, το ίδιο εξ άλλου οφείλουν να κάνουν και οι επιβάτες.

12.Ο οδηγός είναι υποχρεωμένος να αναρτά την ειδική άδεια καθ’ όλη τη διάρκεια της βάρδιάς του σε κατάλληλο σημείο και έτσι ώστε να φαίνεται καθαρά από τους επιβάτες. Η οδήγηση αυτοκινήτων ταξί κατά την λειτουργία τους για εξυπηρέτηση του κοινού, επιτρέπεται μόνο από πρόσωπα που κατέχουν ειδική άδεια. Η άδεια αυτή δίνει στον κάτοχό της το δικαίωμα να οδηγεί ταξί που στην έδρα κυκλοφορίας του αναγράφεται ως έδρα αυτού διοικητική μονάδα που βρίσκεται μέσα στα διοικητικά όρια της Νομαρχίας εκείνης, που υπηρεσία συγκοινωνιών αυτής έχει χορηγήσει ή επεκτείνει την ειδική άδεια. Ακόμη, ο ιδιοκτήτης του ταξί είναι υποχρεωμένος να χρησιμοποιεί οδηγό που έχει ισχύουσα ειδική άδεια.

13.Σε περίπτωση που μικτό συνεργείο ή δύο αστυνομικοί υπάλληλοι ζητήσουν από οδηγό τις κρατικές πινακίδες κυκλοφορίας και την άδεια κυκλοφορίας του αυτοκινήτου, καθώς και την ειδική του άδεια, για λόγους επιβολής διοικητικών κυρώσεων, είναι υποχρεωμένος να παραδώσει αμέσως και επί τόπου αυτά τα αφαιρούμενα στοιχεία.

14.Σε περίπτωση που για λόγους εφαρμογής διατάξεων του Κανονισμού από οδηγό έχει αφαιρεθεί ή ανακληθεί η ειδική του άδεια ή σε περίπτωση που έχουν περάσει πέντε ημέρες από την επομένη της ημέρας που ειδοποιήθηκε οδηγός με έγγραφο αρμοδίας αρχής να καταθέσει την ειδική του άδεια, αυτός (ο οδηγός) απαγορεύεται να οδηγήσει οποιοδήποτε ΕΔΧ αυτοκίνητο για εξυπηρέτηση του κοινού μέχρι την λήξη του χρονικού διαστήματος αφαίρεσης ή ανάκλησης.

15.Σε καμμία περίπτωση δεν επιτρέπεται απρεπής συμπεριφορά του οδηγού προς τους επιβάτες, τα όργανα ελέγχου, τα μέλη των πειθαρχικών συμβουλίων όπως και προς κάθε άλλο όργανο εντεταλμένο για πραγματοποίηση ελέγχων στα ταξί.

16.Σε καμμία περίπτωση δεν επιτρέπεται ο οδηγός να οδηγεί ή να χρησιμοποιεί ως ταξί, όχημα που δεν έχει ισχύουσα άδεια κυκλοφορίας ως ταξί.

3. ΤΑ  ΚΟΜΙΣΤΡΑ

     Σε καμμία περίπτωση δεν επιτρέπεται ο οδηγός να εισπράττει κόμιστρο μεγαλύτερο του προβλεπομένου και με οποιονδήποτε τρόπο.

     Κάθε ταξί υποχρεούται να έχει αναρτημένη μία πινακίδα, σε εμφανή θέση για τον επιβάτη (συνήθως δίπλα στο ταξίμετρο), γραμμένη στα ελληνικά και αγγλικά, η οποία αναφέρει λεπτομερώς την δομή του κομίστρου.

     Το περιεχόμενο της πινακίδας, δηλαδή οι συντελεστές του κομίστρου, καθορίζονται από το υπουργείο Μεταφορών και υπογράφεται και από το ΣΑΤΑ.

     Το κόμιστρο των ταξί περιλαμβάνει τους παρακάτω συντελεστές:

1.    Το δικαίωμα εκκίνησης – σημαία. Αρχική χρέωση αμέσως μόλις τίθεται το ταξίμετρο σε λειτουργία (δρχ ανά ώρα).

2.    Μονή ταρίφα (τιμολόγιο 1). Χιλιομετρική αποζημίωση για διαδρομές μέσα στα όρια της περιοχής λειτουργίας του ταξί και από τις 5 το πρωί, έως τις 12 το βράδυ.

3.    Διπλή ταρίφα (τιμολόγιο 2). Χιλιομετρική αποζημίωση για τις ώρες 12 το βράδυ έως 5 το πρωί ή για διαδρομές εκτός των ορίων της περιοχής λειτουργίας. Μέχρι τα όρια της περιοχής πάμε με μονή ταρίφα και όταν φθάσουμε στα όρια βάζουμε την διπλή, εφόσον ο επιβάτης δεν προτίθεται να επιστρέψει με το ίδιο ταξί. Πάντα, πριν βάλουμε την διπλή ταρίφα, ρωτάμε τον επιβάτη αν προτίθεται να επιστρέψει με το ίδιο αυτοκίνητο ή να διακόψει την μίσθωση στο σημείο προορισμού.

4.    Αναμονή. Αποζημίωση με την ώρα.

5.    Ειδική επιβάρυνση (έξτρα χρέωση) από και προς τα αεροδρόμια. Δεν καταγράφεται από το ταξίμετρο. Εφαρμόζεται όταν επιβιβάζουμε από ή αποβιβάζουμε στο Δυτικό ή το Ανατολικό Αεροδρόμιο και την ζητάμε από τον επιβάτη προσθέτοντάς την στην ένδειξη του ταξιμέτρου.

6.    Ειδική επιβάρυνση (έξτρα χρέωση) από σταθμούς, λιμάνια. Δεν καταγράφεται στο ταξίμετρο. Εφαρμόζεται μόνο όταν επιβιβάζουμε από τους σταθμούς τραίνων (Λαρίσης, Πελοποννήσου), τους σταθμούς υπεραστικών λεωφορείων (ΚΤΕΛ Κηφισού, Λιοσίων) και το λιμάνι του Πειραιά. Την ζητάμε από τον επιβάτη προσθέτοντάς την στην ένδειξη του ταξιμέτρου.

7.    Ειδική επιβάρυνση (έξτρα χρέωση) για αποσκευές. Δεν καταγράφεται στο ταξίμετρο. Εφαρμόζεται για κάθε αποσκευή άνω των 10 κιλών που βάζουμε στο πορτ-μπαγκάζ.

8.    Ράδιο – Ταξί. Δεν καταγράφεται στο ταξίμετρο. Χρέωση ανάλογα με το είδος της υπηρεσίας (απλή κλήση ή συγκεκριμένο ραντεβού).

9.    Ελάχιστη αποζημίωση (μικρότερη διαδρομή). Είναι το ποσόν που ορίζεται από τον νόμο, ως το ελάχιστο που πρέπει να πληρώσει ο επιβάτης όταν τελειώσει η διαδρομή ακόμη κι αν ο μετρητής δείχνει μικρότερο ποσόν.

     Η χρέωση που στο τέλος της διαδρομής θα πληρώσει ο επιβάτης είναι ένας συνδυασμός χρόνου και απόστασης που γίνεται από το ταξίμετρο αφού τεθεί σε λειτουργία, χρέωση που περιλαμβάνει το δικαίωμα εκκίνησης (πτώση σημαίας), συν τοις τυχόν πρόσθετες επιβαρύνσεις. Στις επιβαρύνσεις αυτές συνυπολογίζονται επίσης με ειδική απόφαση κατά περίπτωση δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα.

     Τυχόν διόδια και ναύλα οχηματαγωγών πλοίων βαρύνουν τον επιβάτη.

     Η είσπραξη εισιτηρίου κατά επιβάτη απαγορεύεται.

4.  ΤΟ  ΤΑΞΙΜΕΤΡΟ

     Η χρέωση της διαδρομής αρχίζει με την είσοδο του επιβάτη στο όχημα. Για να το κάνει αυτό ο οδηγός θέτει σε λειτουργία το ταξίμετρο το οποίο μέχρι εκείνη τη στιγμή είναι στη θέση Ε (ελεύθερο).

     Στα αυτοκίνητα ταξί είναι υποχρεωτική η ύπαρξη ταξιμέτρου εγκεκριμένου τύπου από το υπουργείο Εμπορίου. Η μεταφορά προσώπων με ταξί χωρίς την χρήση του ταξιμέτρου δεν επιτρέπεται.

     Για περισσότερα πάνω στο θέμα «ταξίμετρο» διαβάστε τα άρθρα 16 και 17 του κανονισμού λειτουργίας, καθώς επίσης το άρθρο 1 παράγραφος θ, το άρθρο 7 παράγραφος β και το άρθρο 8 παράγραφοι 6θ, 7 και 9.

5.  Η  ΜΙΣΘΩΣΗ

5.1  Πολλαπλή  μίσθωση  ή  διπλομίσθωση

     Ο οδηγός του αυτοκινήτου ταξί είναι υποχρεωμένος να μην παρέχει εξυπηρέτηση με πολλαπλή μίσθωση. Σύμφωνα με τον νόμο κάθυε ταξί μεταφέρει μόνο τον αρχικό επιβάτη ή ομάδα προσώπων. Ο οδηγός δεν επιτρέπεται να επιβιβάζει άλλους επιβάτες κατά την διαδρομή ή να γεμίζει το ταξί σε μια πιάτσα με άλλους επιβάτες που πάνε στην ίδια κατεύθυνση. Αυτό ισχύει ακόμη κι όταν ο οδηγός έχει την συγκατάθεση του αρχικού επιβάτη να το κάνει.

     Δεν μπορεί όμως και να παραλαμβάνει αριθμό επιβατών μεγαλύτερο από αυτόν που προκύπτει από την άδεια κυκλοφορίας του αυτοκινήτου.

     Τα νήπια που μεταφέρονται στην αγκαλιά των συνοδών τους, στα πίσω καθίσματα, δεν υπολογίζονται ως επιβάτες.

5.2  Επιλογή  επιβατών

     Επιλογή γίνεται όταν ένας οδηγός επιλέγει τους προορισμούς. Η επιλογή επιβατών με οποιοδήποτε τρόπο απαγορεύεται, εκτός εάν ο επιβάτης βρίσκεται υπό την επήρεια τοξικών ουσιών ή μέθης και δεν συνοδεύεται από άλλο νηφάλιο άτομο.

     Εφ’ όσον το αυτοκίνητο βρίσκεται σε ειδικά επιλεγμένο χώρο (πιάτσα) η μίσθωση πραγματοποιείται υποχρεωτικά, σύμφωνα με την αναμονή αυτοκινήτων και επιβατών. Ειδικά στις περιπτώσεις που μεταξύ των αναμενόντων επιβατών υπάρχουν τυφλοί ή ανάπηροι ή έγκυες είναι υποχρεωτική η προτίμησή τους από τους οδηγούς ανεξάρτητα από την σειρά αναμονής.

     Προκειμένου για αεροδρόμια, λιμάνια, σταθμούς υπεραστικών λεωφορείων και σιδηροδρομικούς σταθμούς επιτρέπεται η στάθμευση των ταξί για την εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού, αποκλειστικά και μόνο στους καθορισμένους γι’ αυτό το σκοπό σταθμούς (πιάτσες). Στους υπ’ όψη χώρους οι οδηγοί απαγορεύεται να απομακρύνονται από τα αυτοκίνητά τους για αναζήτηση επιβάτη ή άλλο λόγο, εκτός για λόγους προμίσθωσης.

     Οι οδηγοί των δύο πρώτων αυτοκινήτων ταξί που σταθμεύουν σε πιάτσα είναι υποχρεωμένοι να βρίσκονται εντός των αυτοκινήτων τους ή κοντά σε αυτά και σε εμφανή θέση.

     Τα αυτοκίνητα ταξί που προσέρχονται στις πιάτσες παίρνουν θέση σύμφωνα με τη σειρά προσέλευσής τους.

     Όταν ένα ταξί προσέρχεται και παίρνει θέση σε πιάτσα, εννοείται ότι είναι ελεύθερο και πρέπει επομένως να έχει σε όρθια θέση την πινακίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟ. Κατά την διάρκεια της νύκτας η πινακίδα οροφής και ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ πρέπει να είναι φωτισμένα.

     Μόλις ο οδηγός του ταξί αναλαμβάνει μίσθωση είναι υποχρεωμένος να κατεβάζει την πινακίδα με την επιγραφή ΕΛΕΥΘΕΡΟ και να θέτει σε λειτουργία το ταξίμετρο. Με το τέλος της διαδρομής και τον μηδενισμό του ταξιμέτρου, είναι υποχρεωμένος να ανεβάζει την πινακίδα με την επιγραφή ΕΛΕΥΘΕΡΟ.

     Κατά την διάρκεια της νύκτας ο οδηγός είναι υποχρεωμένος να έχει τις πινακίδες με τις επιγραφές ΕΛΥΘΕΡΟ και ΤΑΞΙ σβηστές όταν το αυτοκίνητο είναι μισθωμένο και φωτεινές όταν δεν είναι μισθωμένο.

     Η ηλεκτρική σύνδεση φωτισμού (κατά τη διάρκεια της νύκτας) των πινακίδων οροφής και ΕΛΕΥΘΕΡΟ θα πρέπει να εξασφαλίζει αυτόματα το σβήσιμό τους όταν το ταξίμετρο τίθεται σε λειτουργία και αυτόματο άναμμά τους, όταν το ταξίμετρο τίθεται εκτός λειτουργίας (μηδενίζεται).

     Η μίσθωση ενός ταξί μπορεί όμως να γίνει και με άλλους τρόπους: π.χ. στον δρόμο ή μέσω Ρ/Τ.

     Στον δρόμο ή σε πλατείες επιτρέπεται η επιβίβαση όπου επιτρέπεται η στάση ή η στάθμευση και εφ’ όσον τα σημεία αυτά απέχουν από ορατή πιάτσα , απόσταση μεγαλύτερη των 50 μέτρων. Αλλά και οι επιβάτες πρέπει να μην προσπαθούν να κατέβουν ή να ανέβουν στο αυτοκίνητο όταν αυτό κινείται και γενικά να μην εμποδίζουν τον οδηγό με ενέργειες τους κατά την διάρκεια της οδήγησης.

     Η επιβίβαση και αποβίβαση γίνεται μόνον όταν το αυτοκίνητο ταξί βρίσκεται σε πλήρη στάση και κατά τρόπο που να μην εμποδίζεται η κυκλοφορία των λοιπών οχημάτων καθώς και των πεζών.

     Ο οδηγός ταξί δεν μπορεί να ρωτάει τους επιβάτες που πάνε κι αν δεν του αρέσει η διαδρομή να μην τους επιβιβάζει. Ούτε μπορεί, αφού τους επιβίβασε, να τους πει ότι δεν μπορεί να τους πάει στον προορισμό τους και να τους κατεβάσει.

     Ο οδηγός ταξί είναι υποχρεωμένος να μην διακόπτει την μίσθωση για λόγους προσωπικούς ή για λόγους προμίσθωσης χωρίς την συγκατάθεση του επιβάτη.

     Ο οδηγός μισθωμένου αυτοκινήτου ταξί, υποχρεούται, εφ’ όσον το ζητήσει ο επιβάτης, να διακόψει την κίνηση του αυτοκινήτου και να σταθμεύσει σε σημείο της διαδρομής. Αυτή η χρονική διάρκεια αναμονής δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη των 15 λεπτών της ώρας, εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος που να δικαιολογεί την παράταση της αναμονής.

     Σε κάθε περίπτωση που ο επιβάτης απομακρύνεται από το ταξί οφείλει να επιδείξει στον οδηγό του αυτοκινήτου την αστυνομική του ταυτότητα ή να καταβάλει το κόμιστρο προσαυξημένο κατά το κόστος αναμονής 15 λεπτών της ώρας.

     Σε περιπτώσεις που επιβάτες ζητούν διαδρομή σε μέρη αδιάβατα για το αυτοκίνητο ή σε μέρη εκτός κατοικημένων περιοχών τέτοια που κατά την γνώμη του οδηγού δεν παρέχουν αίσθημα ασφαλείας, αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση διένεξης ή διαμαρτυρίας του επιβάτη ο οδηγός είναι υποχρεωμένος να ζητήσει την παρέμβαση της πλησιέστερης αστυνομικής αρχής. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η απρεπής συμπεριφορά.

     Με τα μισθωμένα αυτοκίνητα ταξί είναι υποχρεωτική και η μεταφορά των συνήθων αποσκευών των επιβατών που τοποθετούνται στον ειδικό χώρο των αποσκευών, εφ’ όσον με την τοποθέτησή τους δεν θίγονται οι προδιαγραφές του κατασκευαστή του αυτοκινήτου από πλευράς βάρους και όγκου και επίσης δεν παραβιάζονται οι σχετικές διατάξεις του ΚΟΚ.

     Με τα αυτοκίνητα ταξί απαγορεύεται γενικά η μεταφορά ευφλέκτων ή εκρηκτικών υλών.

     Με τα αυτοκίνητα ταξί επιτρέπεται η μεταφορά κατοικιδίων ζώων με την προϋπόθεση ότι είναι καθαρά, ήρεμα, έχουν περιλαίμιο, φίμωτρο (αν πρόκειται για σκύλους), ένδειξη κτηνιατρικού ελέγχου, καταλαμβάνουν θέση μόνο στο δάπεδο του αυτοκινήτου και συνοδεύονται απαραίτητα από άτομο. Ο οδηγός μπορεί να αρνηθεί τη μίσθωση εφ’ όσον δεν συντρέχουν ταυτόχρονα οι παραπάνω προϋποθέσεις.

     Οι επιβάτες πρέπει να μεριμνούν για τα μεταφερόμενα παιδιά, ζώα, αντικείμενα.

     Στις περιπτώσεις που ρυπαίνεται το αυτοκίνητο από τα μεταφερόμενα ζώα ή αντικείμενα ή από υπαιτιότητά του, ο επιβάτης είναι υποχρεωμένος να μεριμνήσει για την αποκατάσταση της καθαριότητας.

     Οι επιβάτες, ακόμη, είναι υποχρεωμένοι να μην καπνίζουν χωρίς την συγκατάθεση του οδηγού και να μην προβαίνουν σε οποιαδήποτε ενέργεια που μπορεί να προξενήσει φθορά στο αυτοκίνητο.

     Απαγορεύεται η ανάληψη μίσθωσης εφ’ όσον το ταξί βρίσκεται σε σημείο εκτός των διοικητικών ορίων της έδρας του. Κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η ανάληψη τέτοιας μίσθωσης σε περιπτώσεις ανωτέρας βίας ή επείγουσας ανάγκης κατά τις οποίες συντρέχουν εξαιρετικά έκτακτοι και σοβαροί λόγοι (όπως πλημμύρες, πυρκαϊά, σεισμός, άλλες θεομηνίες) ή υπάρχει ανάγκη άμεσης ιατρικής επέμβασης (όπως τραυματίες, επίτοκοι, βαρειά ασθενείς) ή για την εξυπηρέτηση προσώπων, που το όχημά τους ακινητοποιήθηκε και στερούνται άλλου πρόσφορου μέσου μεταφοράς τους. Στις παραπάνω περιπτώσεις επιτρέπεται η ανάληψη μίσθωσης ταξί σε σημεία έξω από τα διοικητικά όρια της έδρας του και με χρήση του τιμολογίου 1 (μονή ταρίφα), εφ’ όσον το τέλος της διαδρομής βρίσκεται εντός των ορίων της έδρας του.

     Η αποβίβαση του επιβάτη γίνεται με υπόδειξή του στον οδηγό του σημείου προορισμού που επιθυμεί, εφ’ όσον στο σημείο αυτό επιτρέπεται η στάση ή η στάθμευση.

5.3  Προμίσθωση

     Απαγορεύεται η ανάληψη υποχρέωσης προμίσθωσης. Κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η προμίσθωση όταν ο μισθωτής του ταξί είναι το δημόσιο, νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου και ΟΤΑ καθώς και όταν πρόκειται για κοινωνικούς λόγους (όπως κηδείες, γάμους). Στις παραπάνω, κατ’ εξαίρεση περιπτώσεις, οι οδηγοί των αυτοκινήτων είναι απαραίτητα εφοδιασμένοι με βεβαίωση του μισθωτή, στην οποία αναφέρονται η συγκεκριμένη ημέρα και ώρα της μίσθωσης, η διάρκειά της, καθώς και η τοποθεσία παραλαβής των επιβατών που σχετίζονται με την προμίσθωση.

     Ειδικά για την περίπτωση προμίσθωσης που αφορά παραλαβή επιβατών από αεροδρόμια, λιμάνια, σιδηροδρομικούς σταθμούς και σταθμούς υπεραστικών λεωφορείων, η βεβαίωση του μισθωτή θα πρέπει απαραίτητα να περιέχει τα ονοματεπώνυμα των επιβατών και στοιχεία της άφιξής τους (όπως αριθμός πτήσης, όνομα πλοίου, πιθανή ώρα άφιξης).

     Ειδικά τα ταξί που αποδεδειγμένα είναι προμισθωμένα και εφ’ όσον δεν έχει καθοριστεί ειδικός χώρος για την αναμονή των επιβατών τους επιτρέπεται να σταθμεύουν σε σημεία που δεν απαγορεύεται η στάση ή η στάθμευση και εκτός πιάτσας, οι δε οδηγοί τους επιτρέπεται να απομακρυνθούν για την παραλαβή των επιβατών τους, αφού αναρτήσουν εσωτερικά και στον ανεμοθώρακα του αυτοκινήτου τη σχετική βεβαίωση του μισθωτή τους (βάουτσερ).

6.  ΧΡΟΝΙΚΗ  ΠΕΡΙΟΔΟΣ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

     Τα αυτοκίνητα ταξί διατίθενται υποχρεωτικά για την εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και καθ’ όλο το 24ωρο, πλην των χρονικών διαστημάτων που:

1.    Ο οδηγός βρίσκεται σε διάλειμμα ή ανάπαυση, σύμφωνα με τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας.

2.    Πραγματοποιείται αλλαγή βάρδιας.

3.    Το αυτοκίνητο βρίσκεται προς ή σε συνεργείο επισκευής για επιδιόρθωση βλαβών.

     Ο οδηγός είναι υποχρεωμένος να ελέγχει τη σωστή λειτουργία του ταξίμετρου και όλα τα συστήματα που αφορούν την ασφαλή κυκλοφορία του αυτοκινήτου. Σε περίπτωση που διαπιστώνεται κάποια βλάβη, το αυτοκίνητο αποσύρεται για την άμεση επιδιόρθωση της βλάβης.

     Όταν για λόγους αλλαγής βάρδιας οδηγών, βλάβης του αυτοκινήτου, βλάβης του ταξιμέτρου, διαλείμματος ή ανάπαυσης του οδηγού όπως προβλέπεται από την εργατική νομοθεσία, ή για κάποιους άλλους σοβαρούς λόγους, δεν μισθώνεται το αυτοκίνητο, ο οδηγός είναι υποχρεωμένος να καλύπτει με το ειδικό κάλυμμα την πινακίδα οροφής. Με την χρησιμοποίηση του καλύμματος αυτού, γίνεται παράλληλα κατέβασμα της πινακίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟ και απαγορεύεται η μεταφορά επιβατών με την επιφύλαξη του άρθρου 9 του Κανονισμού Λειτουργίας (ειδικές υποχρεώσεις οδηγού σε περίπτωση ατυχήματος). Αυτοκίνητα ταξί που έχουν καλυμμένη την πινακίδα οροφής με το υπόψη κάλυμμα, απαγορεύεται να σταθμεύουν στους ειδικά επιλεγμένους χώρους στάθμευσης τέτοιων αυτοκινήτων (πιάτσες).

     Αλλαγή βάρδιας οδηγών δεν επιτρέπεται να γίνεται σε ώρες αιχμής επιβατικής κίνησης. Με απόφαση του Νομάρχη Αττικής καθορίζονται τα χρονικά διαστήματα και οι λεπτομέρειες για την αλλαγή βάρδιας οδηγών, μετά από συνεννόηση με τον ΟΑΣΑ και με τις επαγγελματικές οργανώσεις ιδιοκτητών και οδηγών αυτοκινήτων ταξί.

     Σε κάθε αυτοκίνητο ταξί χρησιμοποιούνται δύο τουλάχιστον οδηγοί ανά 24ωρο.

     Απαγορεύεται η από τους ιδιοκτήτες και οδηγούς χρησιμοποίηση των αυτοκινήτων ταξί σαν ιδιωτικής χρήσης μεταφορικών μέσων.

Η  ΣΗΜΑΣΙΑ  ΤΗΣ  ΕΚΔΟΣΗΣ  ΑΔΕΙΩΝ  ΝΕΩΝ  ΟΔΗΓΩΝ

     Γιατί επικεντρώνουμε μιά συζήτηση για την ποιότητα του οδηγού στην διαδικασία έκδοσης αδειών για νέους οδηγούς; Μιά από τις κύριες αιτίες είναι η υψηλή ανακύκλωση των οδηγών. Λιγότεροι από τους μισούς οδηγούς της Αθήνας παραμένουν στον κλάδο περισσότερο από τέσσερα χρόνια – ακριβώς την διάρκεια χρόνου που θεωρείται ότι δημιουργεί οδηγούς αρίστης ποιότητος. Η υψηλή αναλογία ανακύκλωσης σημαίνει ότι αυτοί που κάνουν τους κανονισμούς δεν μπορούν να στηριχθούν σε οδηγούς που αποκτούν την εμπειρία που οδηγεί στην σωστή εξυπηρέτηση. Οι οδηγοί χρειάζεται να είναι επαρκώς προετοιμασμένοι από την αρχή. Η υψηλή ανακύκλωση σημαίνει ακόμη ότι τα οφέλη από μιά αποτελεσματική διαδικασία έκδοσης αδειών θα διαδοθούν γρήγορα, αφού σε λίγα χρόνια περισσότεροι οδηγοί θα έχουν παρακολουθήσει την εκπαίδευση.

     Το γεγονός ότι ελάχιστοι παραμένουν στον κλάδο για μακρές περιόδους οφείλεται εν μέρει στην επιθυμία τους να προοδεύσουν σε άλλες δουλειές.

     Πολλοί στην αρχή δεν θέλουν να γίνουν οδηγοί ταξί και μόνο η τύχη τους έφερε σ’ αυτή τη δουλειά. Σε μεγάλη κλίμακα, οι οδηγοί ταξί είναι οικονομικά δέσμιοι παρά επαγγελματικά προσανατολισμένοι. Γι’ αυτούς που είναι επαγγελματικά προσανατολισμένοι θα υπάρχουν ελάχιστες καταγγελίες καταγραμμένες. Οι περισσότερες καταγγελίες θα είναι εναντίον σχετικά νέων οδηγών, αυτών που δεν έχουν ακόμη αναπτύξει τις ικανότητες να αντιμετωπίζουν μιά μεγάλη ποικιλία ανθρώπων.

     Μιά άλλη και ίσως περισσότερο βασική αιτία για επικέντρωση στα προγράμματα έκδοσης αδειών, είναι η φύση της δουλειάς. Η οδήγηση ταξί είναι απαιτητική, κουραστική και καταπιεστική εργασία. Η κίνηση είναι μποτιλιαρισμένη και αργή, οι επιβάτες ποικιλόμορφοι και απαιτητικοί, οι δρόμοι άγριοι, οι ώρες πολλές. Η αποχώρηση έχει συνδυαστεί μ’ αυτές τις δυσκολίες. Η κάμψη της ζήτησης υπηρεσιών ταξί έχει αναγκάσει τους οδηγούς να εργάζονται περισσότερες ώρες για να συγκεντρώσουν το ίδιο ποσόν χρημάτων. Η καλή προετοιμασία για τον χειρισμό αυτών των δυσκολιών είναι από τα μεγαλύτερα ενδιαφέροντα τόσο των οδηγών όσο και των επιβατών.

     Τελικά, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η έκδοση αδειών οδηγού είναι μόνο ένα μέρος ενός αποτελεσματικού κανονιστικού προγράμματος. Αναγνωρίζοντας ότι η εξέταση και η εκπαίδευση του οδηγού δεν είναι πανάκεια, το ΣΑΤΑ θα θέσει σε ισχύ διάφορες μεταρρυθμίσεις που εγκύπτουν στην ποιότητα της υπηρεσίας που προσφέρεται από τους οδηγούς που ήδη είναι στον κλάδο. Αυτές περιλαμβάνουν πρωτοβουλίες να απομακρύνουμε τους “κακούς οδηγούς” από τον κλάδο, να ενθαρρύνουμε τους πεπειραμένους οδηγούς να παραμείνουν στο τιμόνι και να θεωρούμε τους ιδιοκτήτες ταξί περισσότερο υπόλογους για την ποιότητα της υπηρεσίας που παρέχεται μέσα στο ταξί τους. Αυτά είναι όλα κεφαλαιώδη για να αποκτήσουμε επαρκή ποιότητα της υπηρεσίας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1.   Peter Pickering, Public Transport Metropolitan Division, Department of Transport, London: Taxi Regulation and Recent Regulatory Changes in England.

2.   Dr Jeremy P. Toner, Institute for Transport Studies, University of Leeds: The Effects of Entry Deregulation in the Taxi Industry in England and Wales.

3.   T.E. Keeley, Manager, Enforcement Services, City of Ottawa: Taxi Driver Training, Course Development and Needs Identification.

4.   Bruce Schaller, Director of Policy Development and Evaluation, New York City Taxi and Limousine Commission: Driver Training Tailored to Fit the Need – A Three-Tiered Training Program for New York City’s New Taxi Drivers.

5.   Richard Boyer, Director, Bureau du Taxi, Montreal Urban Community: Professionalism in the Taxi Industry.

6.   Michel Trudel, Ministerial Coordinator for the Taxi Industry, Quebec Transport Ministry: Taxi Regulation and the Quebec Experience.

7.   Michel Trudel, Ministerial Coordinator for the Taxi Industry, Quebec Transport Ministry: Vocational Training for Taxi Drivers: Quebec Projects.

8.   Κανονισμός Λειτουργίας Ταξί – Π.Δ. 587/1988.